búinn

heyrði á dögunum sögu sem er svo flott að ég verð að deila henni.

ágætur piltur, sem ég ætla ekki að nafngreina hér, var að að ljúka námi í lögfræði við Háskóla Íslands.
þegar hann kom út úr síðasta prófinu hringdi hann heim til mömmu:

– mamma, varst það ekki þú sem keyrðir mig í skólann þegar ég byrjaði í sex ára bekk?

– jú, auðvitað var það ég, svarar mamman.

– hélt það. heyrðu, þú mátt koma og sækja mig. ég er búinn.